Dames

Door Rebecca Hulshof

Na de wedstrijd in Eindhoven mochten de dames vandaag van start bij AV Sparta, gelukkig iets dichterbij huis. Na lang zoeken naar een parkeerplek kon de dag dan eindelijk beginnen. De meiden moesten nog wel even wennen aan het stoomtreintje dat telkens voorbijreed. Ploegleider Anthony had er ook veel zin in. ‘We hebben nog nooit zo’n grote groep gehad, niemand hoeft meer dan twee onderdelen te doen!’. Alle meiden konden dus 100% geven om zich te kwalificeren voor de promotiedegradatiewedstrijden in september. Hieronder de hoogtepunten van de competitiewedstrijd in Den Haag, geschreven door Rebecca Hulshof.

Hieke stond aan de start van de 100m horden. Ze kwam verrassend vrolijk als eerste over de finish. Menig atleet weet hoe ontevreden Hieke kan zijn over haar eigen prestaties, maar deze keer kwam ze met een grote glimlach over de streep. ‘Alles lukte in drie-pas deze keer! Normaal lukt dat nooit!’

Lara kwam ondertussen terug van kogelstoten. ‘Nou mensen, tot zover mijn bijdrage aan het team.’ Ze moest er even aan wennen dat ze maar één onderdeel deed zondag. Maar in verband met haar blessure was het beter om het wat rustiger aan te doen. Gelukkig kon het CWA-lid zich volledig gaan storten op de voorbereidingen van de barbecue die avond.

Inge was ook al vroeg bezig met kogelslingeren. In haar derde worp slingerde ze de kogel naar een PR van bijna een meter! Een goede start van haar dag!

Anne-Wil en Rachel waren op verspringen gezet. Anne-Wil won van haar groep met 5.14m. Ondanks dat de commentator haar ten minste drie keer had opgenoemd met haar winst had ze het idee dat het beter kon.

Juliette was aan het inlopen voor de 100m. De sprintster was daarnaast ook nog ingedeeld op de 4x400m. Ze had de weken ervoor wat last van haar voet, gelukkig kon ze de 100m rennen. Ze zat in een serie waar ze kon vechten voor de winst. Helaas niet onder de 13, maar op zich was ze tevreden met haar race. Of ze daarna de estafette zou lopen was nog niet zeker, dat zou ze in de loop van de middag bepalen.

Papendal atleet Andrea was ook opgesteld. Na anderhalf jaar blessure is ze nu bezig met haar comeback. Na 4,5 uur wachten mocht ze eindelijk van start op de 200m. Erg tevreden was ze niet met haar tijd. Gelukkig mocht ze zich binnen een uur gaan bewijzen op de 4x400m. Nimah wist ook niet goed wat ze van haar race moest vinden. ‘Het ging op zich wel goed, maar vorige keren was het zwaarder en rende ik sneller. Nu rende ik langzamer, maar ging het beter.’

Lianne en ik mochten 400m rennen. Voor Lianne was het haar enige onderdeel, dus stopte ze daar al haar energie in. En dat was te zien. Ze kwam met de tanden op elkaar de laatste 50 meter door. Volledig de verzuring ingegaan in dat warme weer!

Inge stond aan de andere kant van de baan klaar voor haar volgende onderdeel: kogelstoten. Alle pogingen gingen ‘wel oké’, maar de laatste ging super! Helaas tikte ze daarbij net de bovenkant balk aan. Na een wanhopige blik naar de jury werd deze toch ongeldig verklaard.

Het werd steeds warmer. Toch stonden Carmen en Daniëlle fris aan de start van de 1500m. De meiden renden de rondes samen en wisselden van kop. Bij de groepjes voor hen aansluiten lukte helaas niet. Daniëlle perste er nog een eindsprint uit en behaalde een tijd van 5.13.49min.

Het lot van Rachel lag in de handen van Juliette. Terwijl Juliette aan het afwegen was of ze de 4x400m zou lopen, wachtte Rachel in spanning af. Zij stond namelijk eerste reserve. Uiteindelijk besloot Juliette te lopen. En dat deed ze goed! Als eerste loper startte ze hard en wist ze deze door te trekken naar de tweede bocht. Als sprintster was het nu spannend of ze door de verzuring heen kon vechten. En dat deed ze! Ze snelde naar Hieke die het stokje overpakte. Hieke stond natuurlijk te popelen om de 400m te lopen. Haar onderdeel was ’s ochtends al afgelopen, na de hele middag gewacht te hebben mocht ze eindelijk van start. Ze kon goed meelopen met de rest en bracht in een snelle tijd het stokje naar Andrea. Anthony was zo tevreden dat ze nu ingeschreven staat voor de 400m op het NK Junioren eind juni! Andrea was na haar 200m niet zo tevreden en ging zichzelf bewijzen als derde loper van de 4x400m. Ze creëerde een groot gat en liet de andere teams achter zich. Anne-Wil was de laatste loper. De meiden achter haar probeerden haar nog in te halen, maar na 200m zagen ze in dat dit niet mogelijk was. Anne-Wil snelde de bocht uit en zette de klok stil op 4.04.19min!

Wellicht kwam het door het lekkere weer, of de aanmoedigingen van trouwe supporter Femke, maar de dames hebben een prachtig resultaat neergezet. Met een landelijke derde plaats hebben zij een belangrijke stap gezet richting de promotie naar de eerste divisie. Op zondag 8 september moeten ze weer bij de vier beste teams eindigen om volgend jaar samen met de heren naar de competitiewedstrijden te gaan in de eerste divisie. Ze sloten de dag af met een lekkere barbecue (en een liter aftersun voor Evelien :P).

NB: de bescheiden Rebecca vergeet nog te vermelden, dat zij haar PR op de 3000m steeple chase verbeterde met zo'n 35 seconden!

Heren

Door Julian van Meggelen

Voor de heren werd de lat voor deze competitiewedstrijd hoog gelegd; promotie/degradatie wedstrijd zou mogelijk moeten zijn. Hiervoor moesten wel nog een paar plekken in de tussenstand gewonnen worden, alle reden dus om allemaal ons beste beentje voor te zetten. Helaas waren sommige beentjes geblesseerd en moest hier en daar de opstelling wat aangepast worden.

Het eerste hoogtepunt volgde al vroeg op de dag, toen Emiel de show stal met zijn ronde picknickkleed met zebra patroon. Jurgen moest echter snel zijn aandacht verleggen naar de horden race die gelopen moest worden. Hij bewees maar weer eens dat mooie prestaties uit de lucht kunnen vallen wanneer je dat zelf het minst verwacht (en er het minste zin in hebt). Met zijn tijd van 15,42 liep hij een dik PR. Het volgende hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) gebeurde niet heel veel later toen Neal zijn indoor-PR op 1 centimeter na evenaarde bij het polsstokspringen. Vanaf de andere kant van de baan werd zijn prestatie hard toegejuicht door de zonnende spartanen.

Ondertussen werd er hevig gestreden bij de spring-, werp-, en looponderdelen (link naar alle resultaten bovenaan te vinden). Op de 800 meter debuteerde de nieuwe aanwinst van het team Twan Altorf. In een zeer sterk deelnemersveld liep hij de longen uit zijn lijf, wat bijna een PR opleverde. Niet veel later was het alweer tijd voor de volgende primeur van de dag, Voor het eerst dit seizoen werd op een onderdeel namelijk de volledige 12 punten binnengesleept. Het was weer Jurgen die voor een van de hoogtepunten van de dag zorgde, al vond hij zijn tijd zelf een beetje tegenvallen.

Aan het eind van de middag werd er nog hoog gesprongen door Ruben (1,95) en ver gesprongen door Jelle, die een perfecte afzet in zijn laatste poging tot eigen teleurstelling niet wist om te zetten in een monstersprong. Ondertussen werd er hard gepuzzeld met het estafette team. Emiel kon niet meer lopen vanwege hamstringklachten dus moest er vervanging gezocht worden. Uiteindelijk werd het Twan (die niet veel eerder door de eigen teamleider was getrakteerd op een biertje voor het verbreken van de 12.00 grens op de 100 meter) die de laatste 100 meter in de zweedse zou lopen. Deze afsluitende estafette was de laatste kans om nog punten te sprokkelen richting het eindklassement, en dus werd er volop gestreden door Jurgen, Steven, Julian en Twan. Dit resulteerde uiteindelijk in een zeer snelle 2:00,97. De andere teams waren echter ook in goede doen en daardoor is het niet gelukt nog een laatste sprong in het klassement te maken. Met een 7e plek in de 1e divisie kunnen we echter niet minder dan tevreden zijn.

Foto’s: https://photos.app.goo.gl/GUfmhvqzSS7Sq2Z96