Ben wat sport betreft een laatbloeier. In mijn jeugd een paar jaar op judo gezeten, maar dat was het wel. Rond mijn 30e werd ik overgehaald door een familielid om mee te gaan schaatsen in Haarlem. Paar winters gedaan, maar het lag mij niet. Het is (ook) een technische sport en ik kreeg het niet goed onder de knie.

Een schaatser fietst in de zomer en dat lag me beter. Veel mooie tochten gemaakt, ook in het buitenland. Maar wat doet een fietser als het te koud is op de fiets voor de handen en tenen? Van armoe maar een beetje hardlopen dan. Wel leuk maar ach…

Marlene was al een jaar of 5 lid van De Spartaan, toen ze zei: Waarom ga je in de winter niet een keer met mij mee? Kan je s ’zomers altijd nog fietsen!

Je kan rustig zeggen dat het daarna behoorlijk uit de hand is “gelopen”.

Paar keer mee geweest en sinds januari 2012 ben ik lid van De Spartaan. Was verrast door de goede sfeer, de leuke mensen en het fijne aan hardlopen in een groep, iets samen doen! Later met z’n allen naar Leiden, Amsterdam, Apeldoorn en Nijmegen om te lopen.

Mede door deze ervaringen leek het mij leuk om andere lopers te motiveren en te stimuleren binnen de vereniging. Na wat gesprekjes met Leo Onderwater en andere trainers ben ik in december 2015 assistent looptrainer geworden. Daarna wilde ik wat meer weten over het hoe en waarom achter het lopen. Daarom in de winter van 2016/2017 de opleiding Basis Looptrainer 3 gedaan.

Trainingen waarbij iedereen enthousiast meedoet zijn voor mij het leukst.

Nee, ik heb geen sportheld. Vind iedereen een held die zich er toe kan zetten op zijn of haar niveau te bewegen en daarbij soms tot het uiterste te gaan.

Aan alle Spartanen die (nog) geen vrijwilligerswerk doen: in zo’n grote vereniging met zoveel activiteiten is er altijd behoefte aan helpende handen. Assistent trainer bijvoorbeeld. De interne opleiding start in het najaar. (Vraag Leo Onderwater ! )

Wat ik nog kwijt wil? Ik hoop, dat De Spartaan nog lang blijft zoals die is.

Sportieve groet, Kees.