Allereerst het verhaal van Marlijn:
Op vrijdag 4 november 2016 kwamen de enthousiastelingen van AV de Spartaan aan in Kraggenburg. Nadat iedereen zich had geïnstalleerd in de kamers, braken de gesprekken los. Ondanks het feit dat nog niet iedereen er was, begonnen de aanwezige atleten aan het eerste avondmaal van het kamp: lasagne en pizza. Toen ook de laatste groep was gearriveerd, kon de verkenningstocht beginnen. In de groepen die waren gemaakt, gingen de fanatiekelingen van start met een wandeling (onder andere over een mokerlang pad) waarbij ze onderweg vragen over kampgenoten moesten beantwoorden. Toen iedereen weer met z'n modderschoenen binnenkwam, kwamen de kaartspellen tevoorschijn. Zowel ezelen als presidenten en het Thijmenspel werden onophoudelijk gespeeld tot diep in de nacht.

De volgende ochtend stond iedereen weer vrolijk (en met moeite) op voor weer een gezellige dag. Na het ontbijt ging de goegemeente weer op stap, midgetgolfen dit keer. Er was zelfs een coach aanwezig genaamd Sven, die even duidelijk liet zien hoe het nou eigenlijk moest. Weer in het huis aangekomen, werd de taart aangesneden die iedereen had gebakken (behalve groep 'geen taart'). Na de lunch stond lasergamen op het programma. Helaas moest Joost van der Meer een bezoekje brengen aan het ziekenhuis nadat hij zijn hoofd had gestoten. In legerpakken en met een enorm angstaanjagend geweer rende iedereen als gekken door de bossen van Ede. Toen de finale werd gespeeld had Tom Hoekema de supergoede Masterblaster in zijn bezit, helaas voor hem hield hij toch geen levens over en won team rood de strijd. Op de terugweg werd er een kleine pauze ingelast om alpaca's te aaien maar daarna was de groep van 32 mensen weer klaar om aan het avondeten te beginnen: wraps. Door een spontane aanval van Tom werd het bord met gehakt uit Levi's handen geslagen en ontstond er een ware gehaktexplosie waardoor Anneloes en Elise besmeurd werden. Na weer te hebben gekaart begon de spelshowavond waarbij elk groepje een spelshow uitbeeldde. Lachen, gieren, brullen was het gevolg.

Toen de kampeerders lekker rustig op dachten te staan, stond DJ Levi voor de deur met z'n box. Niet iedereen was blij, maar in ieder geval wel wakker. Na het ontbijt was het hardlopen geblazen, op naar een grasveld waar een frisbee-, rugby- en voetbaltoernooi op zeer hoog niveau plaatsvond. Als afsluiter werd de fotochallenge gedaan waarbij elk team een verhaal probeert te vertellen door middel van foto's. Ook al liet de wifi iedereen in de steek, er zijn prachtige foto's gemaakt. Een afsluiting en weer op weg naar huis.
Het was een topweekend! Bedankt begeleiding en tot volgend jaar!

PS: tekenles gezocht voor Ruben en Joost.
 


Ook Jarik heeft deze keer de eer gekregen om zijn verhaal te doen:

Ik vreesde deze dag al een tijdje, maar nu is het dus eindelijk zover dat ik een stukje mag schrijven op de site. Heerlijk. Gelukkig heb ik wel een heel leuk onderwerp om over te schrijven, namelijk het Spartaanweekend. Dat vond dit jaar plaats in het pittoreske Kraggenburg, waar mobiele telefonie en internet nog niet uitgevonden zijn en zeker drie mensen wonen. De vrijdagavond begon goed want taarten werden vergeten en Maccies werden geplunderd. Met alle nodige omwegen van dien trouwens.

Toen eindelijk iedereen aangekomen was begon de eerste activiteit, een nachtelijke speurtocht, met vragen, door het bos. Na drie keer heen en weer lopen hadden we uiteindelijk ook echt alle vragen gevonden. Dat lag trouwens meer aan ons dan aan hoe goed ze verstopt waren. Uiteraard zijn we daarna meteen ons bedje ingedoken en hebben we niet de hele avond nog spelletjes gespeeld en allerlei zeer interessante Snapchat verhalen gemaakt op een zeker iemand haar telefoon.

De zaterdag begon voor sommige mensen (inclusief ondergetekende) veel te vroeg maar met midgetgolf was het wel een lekker rustig begin. Na de lunch was het dan echt tijd voor de tot dan toe geheime hoofdactiviteit van de dag. Het werd outdoor lasergamen. Hierbij werd door sommige mensen (we zijn trots op je Vincent!) heel veel progressie geboekt en door sommige wat minder. Je bent echt langer dan je denkt Joost… De avond werd besteed aan het presenteren van welbekende spelshows als 30 seconds, schreeuw je schor en de datingshow. Richard H. was naar verluid zeer content met zijn uiteindelijk datingpartner(s).

Toch altijd een pijnlijk moment, die laatste zondag. Maar wat kan je nou beter doen om je verdriet van het naderende afscheid te verwerken dan lekker sporten? Gelukkig maar dat we een gymleraar mee hadden, anders was het schema van teams, sporten en wedstrijden vast volledig in de war gelopen. Rugby, voetbal en frisbee bleek voor iedereen een prima uitlaatklep van energie die over was of juist om jezelf weer op te laden. Als laatste restte ons dan nog de creatieve opdracht. De meest gekke dingen werden bedacht en uitgevoerd en van wat ik tot nu toe heb gezien zat er van alles tussen. Van Sinterklaas tot droevige ijsberen en van killer zwarte pieten tot vliegende olifanten. Een terugkerend thema bleek mandarijnen te zijn, ik vraag me af waarom, zoveel waren er niet gehaald voor het weekend.
Rest mij nog één ding. Iedereen, en de organisatie in het bijzonder, bedankt voor een super weekend en hopelijk tot volgend jaar. De oudjes ook nog één jaartje om het af te leren wellicht?



Tenslotte het verhaal van Emiel, die net lid is geworden en ondertussen al meerdere kampen heeft meegemaakt:

Als inmiddels twee maanden lang lid ben ik de afgelopen vier weken met onwijs veel plezier mee geweest met drie kampen, namelijk het pupillenkamp, het juniorenkamp en het spartaanweekend.

Op het pupillenkamp was ik mee als leiding van de Superkuikens, een groep zo enthousiast dat het mij meer moeite kostte hen bij te houden dan dat ik eigenlijk durf toe te geven. Het inwisselen van een goede nachtrust voor een paar kopjes koffie en een nachtje weerwolven en kaarten maakte dit ook niet makkelijker.
Ondanks het enthousiasme en de inzet van de groep, wisten ze tegen het einde van het kamp niet de eerste plaats te veroveren. Gelukkig was er nog een eindspel waar hun verassende gokkennis hen toch nog tijdelijk op de eerste plek, en uiteindelijk naar een respectabele positie in de middenmoot wist te brengen.
 
Met het juniorenkamp was ik mee als staflid. Hierbij hoefde ik geen groep te leiden. Een dikke bonus, want namen leren was het vorige kamp niet echt een succes. Ook weer met dit kamp werd een goede nachtrust geschrapt voor een nachtje door en uiteraard was er met dit kamp ook weer een eindspel waarbij de groepen hun punten konden inzetten, echter was de finale hiervan wel een beetje dubieus.
 
Het Spartaanweekend was vergeleken met de vorige twee weekenden lekker ontspannen, aangezien ik dit weekend geen staf of leiding was. Gedurende de nacht werd er zelfs kort maar uitermate effectief geslapen. Als resultaat werd er dit weekend een stuk minder koffie genuttigd, en was ik ook een stuk minder gesloopt toen ik weer van het kamp thuiskwam.
 
De afgelopen vier weken waren voor mij een groot succes. Apart van het leren kennen van een flink aantal mensen, waarvan ik van een voor mij verbazingwekkend aantal ook de naam inmiddels weet, heb ik ook mijn kennis van kaart- en dobbelspellen flink uitgebreid. Verder zal ik de heerlijke afwasmuziek en de solide bamboetorens niet snel vergeten.



Het mag wel duidelijk zijn dat het een gezellig topweekend is geweest. Organisatie bedankt, en hopelijk is iedereen er volgend jaar weer bij!