De Mannen promoveren.

Afgelopen zondag, 9 september, was dan eindelijk het moment daar. De promotie/degradatie wedstrijd, de uitgelezen kans voor de heren om te promoveren naar de eerste divisie. Met drie mooie resultaten in de competitiewedstrijden en een prachtige tweede plaats in de tweede divisie leek er van tevoren een goede kans op promotie te zijn. Om te promoveren moest er op de vierde plek of hoger gefinisht worden en het decor van deze strijd was de baan van AV Altis in Amersfoort.

Om half 12 begon de wedstrijd met onze import polsstokhoogspringer Neal die, na zijn prachtige clubrecord van vorige week, nu met 4 meter 50 dit onderdeel won. Aansluitend liepen Joost en Jurgen de 110 meter horden waar Jurgen met een pr van 16,00 een negende plaats en 4 punten pakte. Vrijwel gelijktijdig begon Levi met kogelstoten. Helaas voor hem bleek dit later niet het meest teleurstellende onderdeel van zijn dag, ook al haalde hij toch bijna die 10 meter. Onze enige echte competitiesteepler Hans mocht hierna de show stelen en deed dit met verve door naar de derde plek, en daarmee 10 punten, te snellen. Een steady begin voor de mannen met een tussenstand rond de vierde plek. Ondergetekende heeft dit niet allemaal meegemaakt want als chauffeur van de supportersbus moest er rekening gehouden worden met de nachtrust.

Net voor 1 uur begon Ruben, de niet trainende maar wel heel hoog springende topper, met zijn enige onderdeel van de dag. Zonder enige wedstrijdvorm sprong hij toch nog naar 1 meter 95 en een prachtige tweede plaats. Hierna was het de beurt aan Emiel en Richard op de 100 meter. Met Richard die halverwege amper nog op zijn benen kon staan door een blessure, lag alle druk op Emiel zijn schouders. Gelukkig kan onze Emiel daar goed mee omgaan en liep hij met 11,38 naar een achtste plek. Dan was het nu tijd voor de breedste man van de ploeg om te gaan kogelen en de eer van De Spartaan te verdedigen. Op zijn minder favoriete onderdeel pakte Ruud een vierde plek en 9 punten waarmee De Spartaan in de tussenstand zelfs nog even eerste stond.

Alleskunner Jurgen mocht hierna de discusring betreden om voor de zekerheid een discus ergens halverwege de afstand van Ruud neer te leggen. Dit deed hij nog onverwacht netjes met 31 meter 89. Terwijl Jurgen nog aan het draaien was, mochten (moesten) Bas en Joost een 400 meter gaan lopen. Waar Joost hier heel netjes ruim onder de minuut bleef met 55,59, liep Bas naar een vijfde plek en acht punten door 52,75 neer te zetten op de klok. Met een eerste ronde van boven de minuut ging de hierop volgende 800 meter in eerste instantie niet heel hard, maar de tweede ronde zeker wel. Thijmen zat lekker op de brommer en knalde naar een vierde plek, wat 9 punten opleverde.

Ik begin opnieuw een alinea met Jurgen, alleen nu moest hij weer wel de punten pakken, ditmaal op de 400 meter horden. Hij liep naar een zesde plek in een voor hem wat mindere tijd, maar wel weer 7 punten in de pocket. Vanaf dit moment begon de spanning binnen de groep toch wel ernstig te stijgen, vooral ook doordat de puntentotalen niet meer zichtbaar waren. Stonden we nou nog op promotie of zouden we toch net buiten de boot vallen? Dit had echter geen invloed op Roel, die heel constant naar een zesde plek sprong met 6 meter 38. Zoals al eerder aangegeven had Levi een onderdeel dat nog slechter ging dan kogel, en dat onderdeel was hoog. Normaal onze man van de steady 1,85m sprong nu niet hoger dan 1 meter 75.  Na een verhuizing, veel te veel werk en weinig trainen was de tank leeg.

Dan nu het moment waar we allemaal op gewacht hadden! Nee, niet de prijsuitreiking… Ruud mocht weer aantreden, en dit keer ging hij voor de volle mep aan punten. Hij draaide zijn discus verder dan die vervelende Shaquille en zette zijn op één na beste resultaat van het seizoen neer. Topper. Blijven staan na een 200 meter is altijd lastig, dit keer was het eens niet Emiel de ervaringsdeskundige die viel, maar Steven die prachtig over de finish dook. Met allebei dezelfde tijd had die duik toch nog effect, want Steven liep een halve seconde van zijn pr af en zette 23,06 neer. Hiermee werden op de 200 meter, vergelijkbaar met de 100 meter, 5 punten gepakt. Het volgende onderdeel: de 5000 meter. Zou Zeb hem dit keer wel uitlopen? Jazeker, en hij finishte nog op een hele mooie zevende plek ook! Laat ik Davey zijn resultaat maar niet noemen, hij heeft in ieder geval zijn best gedaan. Voor het laatste technische onderdeel mocht Jelle klaar gaan staan op de verspringaanloop. Mijn god, wat was die jongen aan het doen. 5 meter 53 is een wel heel verdrietige afstand. Volgend jaar misschien toch maar trainen?

Tijd voor het laatste onderdeel: de Zweedse estafette. De spanning was nu wel echt tot een hoogtepunt gestegen en dat bleek ook aan de aanmoedigingen van het team voor de estafettelopers. Waarschijnlijk hoorden ze het bij de andere promotie/degradatiewedstrijden in Zoetermeer en Grootebroek ook. Helaas vielen de tijd en de plek van de vier heren nog wel wat tegen, waardoor de spanning tot extreme hoogten steeg. Trillende handjes bij iedereen.

De prijsuitreiking dan. Eerst de vrouwen om de heren nog maar even langer in de stress te laten staan. Vanaf de aankondiging van de vijfde plek was het echter één groot feest. Promotie was binnen!! Daarna begon de vraag te rijzen: op welke plek zijn we dan geëindigd? Vanaf de vierde plek werd het gejuich vanuit de Spartaanhoek steeds harder. Geen vierde, geen derde…. Waar ging dit heen?! De tweede plek dan? Ja ja, die ging naar de mannen uit Lisse. Sporters, Jury en Supporters renden onder luid gejuich (lees: gebrul) naar het ‘podium’. Een prachtig resultaat, een geweldig vooruitzicht en bovenal een fantastisch team. Jury, trainers, supporters en atleten bedankt voor een super ervaring!