Zondag 5 september, een dag die voor vele Nederlanders rood omcirkeld stond in de agenda. Voor de meesten vanwege de Grand Prix op circuit Zandvoort, voor enkele heren van AV De Spartaan vanwege de promotie-/degradatiewedstrijd bij de seniorencompetitie. Op deze dag moest het gaan gebeuren: lijfsbehoud voor de ‘Keuken Kampioen divisie’ van de atletiek.

Alle atleten kwamen fit en in topvorm aan bij de nogal sfeerloze en knetterharde baan van AV Attila in Tilburg. Gelukkig richtten alle atleten snel de ‘motorhomes’ van hun verenigingen in. Bij de F1 komt dat neer op een luxe kantoor- en verblijfsruimte. Bij de atletiek blijft dat vaak beperkt tot een tent, een verenigingsvlag en wat campingstoeltjes. In de kantine gooiden wat atleten voor aanvang van de wedstrijd nog een kopje koffie naar binnen. Er was op dat moment ook een atletiektrainer die de toch ook aardig bourgondische Brabanders met de oren deed klapperen. Onze eigen Heino Stroet vroeg om 10 uur ’s ochtends of er ook bitterballen waren. Na een kleine aarzeling van het barpersoneel, bleek dat die er wel waren. “Maar uh… wilt u die nu al?” -“Nee, ik wil ze alvast reserveren voor na de wedstrijd.” - “Oh oke, dat kan. Hoeveel had u er dan gewild?” – “Oh eh.. doe er maar een stuk of 75.” Met een lichte verbazing en een kleine glimlach werd het genoteerd: “Reservering: 75 bitterballen – AV De Spartaan”. De wedstrijd kon nu echt gaan beginnen.

Bij de 1^ste divisie van de atletiek worden geen punten gegeven op basis van prestatie, maar op basis van plaats. De winnaar van een onderdeel krijgt 12 punten, de nummer twee krijgt 11 punten, etc. etc.  Hierdoor ontstaan legendarische man-tot-man gevechten op voornamelijk de looponderdelen. Dit bleek ook maar weer tijdens het begin van de wedstrijd. De 800 meter, waar Thijmen liep, ontvouwde zich in een ouderwetse boemelrace. Oftewel, eerst lekker ‘treuzelen’ en daarna sprinten tot de finish. Een kunstje dat Thijmen perfect beheerste. De eerste 11 punten waren binnen. Daarna werden de punten voornamelijk binnen geharkt op de verschillende technische nummers. Ruud zorgde met discus en kogel voor een totaal van 17 punten. Ondergetekende kon met hinkstap en ver ook nog 18 punten verkrijgen. Wessel sloot de technische onderdelen af met 4 punten op hoog.

Terwijl de trouwe supporter Juliette ondertussen een heel pak sultana’s naar binnen werkte en er in de kantine nog steeds werd nagepraat over deze ochtend (“Er was hier zonet een man, en die bestelde gewoon 75 bitterballen”) gingen ook de looponderdelen verder. In de afgelopen jaren heeft een groot deel van de mannelijke wedstrijdatleten andere prioriteiten gevonden. Hierdoor konden deze onderdelen mager worden ingevuld en dat was tijdens de wedstrijd helaas toch wel te merken. Twan had nog een goede prestatie op de 5000 meter met een 5^de plaats en dus 8 punten. Op de andere onderdelen waren onze atleten in prima doen, maar toch net een maatje te licht voor deze divisie. Op de 100 meter stonden oudgedienden Jarik en Emiel klaar om zoveel mogelijk punten binnen te sprokkelen. Jarik ontvouwde zich tot de snelste 30 meter loper van Nederland (een verspringaanloop is meestal toch niet veel langer), de resterende 70 meter bleken echter toch wat zwaar. Emiel kon nog 2 punten bemachtigen. Verder hadden we onze iron man Jochem die misschien wel het zwaarste programma van de dag had: 400 m, 200 m en 4x400 m. Hij had een uitgekiende strategie om zo snel mogelijk tussen de onderdelen te herstellen. Wessel moest na de 200 meter als een ware pitcrew klaar staan met wat drinken en dan kon Jochem weer door. Uitgeteld lag Jochem op de baan na deze 200, alleen Wessel had ondertussen toch de voorkeur gegeven aan het bekijken van de race van Max in de kantine… Joost en Jarique haalden, respectievelijk, op de 400 meter horden en de 1500 meter nog wat broodnodige punten binnen. Echter, het lot leek zich al wel af te tekenen.  

Resterend op het programma stond nog de 4x400 meter estafette. Een atletieknummer dat menig Nederlander tot voor deze Olympische spelen nog niet kende. Binnen de atletiekwereld was allang bekend dat dit heel spectaculair kan zijn. Door het “punten-op-plaats” systeem bij deze competitie wordt het alleen nog maar spannender. Voor De Spartaan, een gelegenheidsopstelling van: Thijmen – Joost – Jochem – Davey. Thijmen ging voortvarend van start en Joost kon dat prima doortrekken. Jochem had helaas toch wel het beste gehad, wat ook zeker niet gek was. Hierdoor zakte de ploeg terug van de 2^de naar de 4^de stek in het veld. Het stokje werd overgegeven aan Davey die eigenlijk toch meer een MiLa is. Davey ging tot verbazing van zichzelf en de rest van het team ontzettend snel weg en dichtte het gat naar de nummer drie. Een laatste 100 meter volgde waarin alles eruit werd gepest. Op de streep scheelde het helaas toch net een tiende. Gelukkig was de race van Max op dat moment afgelopen en had Wessel een andere invulling voor zijn functie gevonden. Hij stond bij de finish van de 4x400 meter klaar met de schaal met 75 bitterballen.  

Zo werd de dag afgesloten. Prima prestaties alleen nergens die uitschieter of meevaller die toch wel nodig was om in de 1^ste divisie te kunnen blijven. Helaas werd de ploeg zevende waar een plek bij de top vier nodig was. Echter met een ploeg die nog veel potentie heeft om te kunnen groeien, gaan wij met het volste vertrouwen het komende jaar tegemoet. En we weten zeker dat we volgend jaar in dezelfde wedstrijd staan om weer een kans te maken op promotie.

Wij willen graag nog de aanwezige trainers/ploegleiders/support bedanken voor deze mooie dag in het zonnige Tilburg!

Prestaties van de dag: