Met ongekend sportief geweld is de Duin- en Strandloop onder pittige omstandigheden voortvarend uitgevoerd. We waren natuurlijk ook niet te houden na de opgeheven Covidmaatregelen, nu kon en moest het maar weer eens gebeuren.

Niet zomaar even een loopje, neen dames&heren:  Er werd onder zeer pittige condities getraind in deze leuke en gevarieerde omgeving. De keuze was zeer divers en voor ieder doelgroep interessant: Ongeveer 37 Wandelaars gingen voor de 7,2km - ong. 108 Hardlopers konden kiezen uit 6 - 10 - 15 - 23km !
De langste afstand was onderdeel van de marathonvoorbereiding.




Training en dus geen wedstrijd!
Het oude CRA wintercircuit is nu toch echt helemaal verleden tijd: De nieuwe aanpak blijkt succesvol met de Special Topic-trainingen (dus geen competitie) en vooral deze te doen op de reguliere trainingsmomenten. Daardoor agendatechnisch geen knelpunten voor sporters op gebied van prive en ook geen keuzeprobleem van training op zaterdag en zondag wederom een loop en geen verstoring van je individuele trainingsprogramma want het is gewoon onderdeel van je persoonlijke trainingsdoel.

Zoals gezegd:

Pittige condities:
de 23km lopers vertrokken oostelijk en hadden een flinke afstand voor de boeg.
De 10/15km lopers gingen west:
Een stevige westelijke wind bij 5°Celsius voorkwam uiteraard oververhitting (het voelde dus gewoon bok-koud) en bij de start gingen de hardlopers direct het strand op schuin tegen die wind in en warmlopen was er nog even niet bij maar wel direct een tandje erbij wegens de tegenwind.
De hemellichamen waren gelukkig met ons en was het laagwater waardoor het strand goed beloopbaar was, maar toch, de hele combinatie bleef zwaar. Zelf had ik al snel een kopgroep in het vizier waar ik bij achteraan kon sluiten en ze liepen gelukkig met 4 dicht naast elkaar....

Op pad dus naar de tweede strandopgang richting Noordwijk en we konden ons onderweg alvast wat zorgen maken want maritieme natuurkrachten hadden de duinenrij verticaal afgeslagen waardoor een klauterpartij niet ondenkbaar was.  Dat bleek echter reuze mee te vallen, wel steil maar de nodige mensen hadden eerder in de week al een paadje gebaand.
De 10km lopers gingen over het duin richting de Witte Raaf waarna op enig moment het bos werd bereikt waar we lekker op temperatuur konden komen en uit de wind liepen. Vervolgens linksaf het lange pad noordelijk volgen totdat we ter hoogte van het pad naar Stay Okay westelijk gingen en achter de zeereep noordelijk terug naar Langevelderslag. Intussen hadden we het al aardig in de beentjes maar ons voorgevoel zij dat Thea ons nog wel even door zou laten ploeteren.. , en inderdaad, we lieten Nederzandt letterlijk links liggen en gingen het heuvelpaadje op in noordelijke richting en einde links, naar en over de zeereep, weer het strand op. De energievoorraad raakte toch wel wat op en hier en daar werd een energietekort aangevuld met een reepje en drankje, dat bleek echt wel nodig.
Op het strand was het nog even bikkelen want de wind blies nog even stijf maar we waren wel warm. Ook de 15km lopers haalden intussen de 10km groep in en ik sprak daarvan een trainer die zelf redelijk fysiek onder de indruk was van het door hem zelf ontworpen pittige circuit. Ook met hem is het allemaal goed gekomen natuurlijk want Nederzandt en daarmee de redding was nabij: Theo Zandbergen deelde namens de CRA de befaamde groene muntjes uit bij de Nederzandt-ingang en met dit magische groene schijfje kon je binnen een consumptie uitkiezen. Wandelaars, hardlopers, allemaal hadden ze trek en een broodje worst of een heerlijke beker Hollandse gevulde erwtensoep ging er allemaal wel in na deze inspannende maar ontzettend goed verlopen en leuke trainingsochtend tijdens de Duin-en-Strandloop van 2022 !

Gezellig werd nog even nagebabbeld en ieder ging rustig verder van zijn zaterdagmiddag genieten. Dank allemaal en tot de volgende keer!

Hieronder nog wat herstelacties met soep en hotdogs...: