Voor iedereen de eerste keer om bij die vereniging een wedstrijd te mogen doen. Na het zoeken van een geschikte parkeerplaats in de buurt, omdat er rond het sportpark weinig parkeerplaatsen beschikbaar waren, en het neerzetten van de tent, kon de wedstrijd beginnen. Eerst nog de ploegleidersvergadering in de regen, maar achteraf bleek dat de laatste regenbui te zijn op de hele wedstrijddag.

De wedstijd begon moeilijk door de problemen met de elektronische tijdmeting. Hierdoor ontstond er al snel een achterstand in het chronologisch overzicht, met betrekking tot de loopnummers, van ongeveer een half uur. Dit had ook weer gevolgen voor de andere nummers, want bij het indelen van het team was wel rekening gehouden met ruimte tussen de nummers voor de atleten. Gelukkig werd er redelijk soepel om gegaan met het iets later aanwezig zijn van de atleten. Er kon bijvoorbeeld voldoende worden ingesprongen. Met maar één C-juniorenteam in de finale hadden de trainers voldoende tijd voor begeleiding. Het is alleen nog steeds jammer dat wedstrijdleiders en scheidrechters niet in willen zien dat we te maken hebben met atleten in een leeftijdsgroep van 12 tot en met 15 jaar. Het zou voor trainers toch prettiger zijn als ze niet elke keer weggestuurd worden als ze hun atleten willen bijstaan. Die eeuwige dooddoener “ de atleten moeten maar naar de buitenkant lopen voor overleg met hun trainer” kan je in de belevingswereld van deze leeftijdsgroep als een illusie aanmerken. 

Het totaal resultaat van de C-meisjes in deze finale leverde een mooie 11e plaats op. Precies de plaats waarmee ze de finale hadden bereikt. De prestaties waren goed, met een uitschieter voor Tessa Verhoeven die zich enorm verbeterde bij het verspringen en tot een afstand van 4,56 meter kwam. Ook liep ze een mooi persoonlijk record op de 1500 meter. Jill Munsterman had wat pech bij de 80 meter horden, maar liep op de 80 meter, ondanks haar blessure een goede tijd. Amber Nuis was de back-up op drie nummers, namelijk verspringen, kogelstoten en speerwerpen. Bij dit laatste nummer verbeterde ze haar persoonlijk record met 2 meter. Maud Arkenbosch behaalde zoals altijd een mooie hoogte bij het hoogspringen en op de 80 meter liep ze een fractie harder dan wat ze in de loop van het jaar had gelopen. Esmee Lommerse had moeite met de 1500 meter, maar op de 80 meter horden en op het hoogspringen ging het weer als vanouds en haalde ze de punten voor het team binnen. Lilian van der Ent was nog niet helemaal hersteld van de vakantie. De 1500 meter liet ze daarom maar schieten. Bij het kogelstoten bleef ze iets achter bij de verwachtingen, maar was ze wel goed voor de punten voor het team. Als laatste Julia Pieterse. Na de afgelopen weken wat klachten te hebben gehad liet ze op de 80 meter horden toch iedereen de hielen zien. Overtuigend won ze de wedstrijd in 12,25 seconden. Bij haar race over 80 meter liep ze 11.14 seconden. Zo een gering verschil is tekenend voor  haar talent. Het speerwerpen ging niet helemaal naar verwachting, maar het is ook niet het nummer dat in de totaaltelling het verschil zal maken.

Na de prijsuitreiking eindigde de wedstrijd zoals die was begonnen, met een felle regenbui.
Het wedstrijdseizoen zit er weer bijna op, alleen nog de altijd belangrijke “De Onderlinge”. Hopelijk een mooie afsluiting van het wedstrijdseizoen op 1 en 2 oktober.

John van der Zwet