Zeven meisjes en één jongen hadden voldaan aan de voorwaarden van de trainer om mee te mogen doen aan deze wedstrijd. De hoogste notering werd uiteindelijk behaald door Marieke Moonen. Vooraf was het wikken en wegen welk onderdeel ze nu wel of niet zou doen, maar uiteindelijk koos ze voor de 300 meter op zondag en de 80 meter op zaterdag. Deze keuze bleek een goede. Na een al sterk gelopen serie van de 300 meter, in een persoonlijk record van 42,93 seconden, plaatste zij zich voor de finale. Door deze goede tijd kreeg ze een mooie baan geloot. De acht atletes van deze finale waren aan elkaar gewaagd en toen de laatste 100 meter inging werd het pas echt spannend. Volhardend en krachtig tegen de wind in lopend, behaalde Marieke de derde plaats in een tijd van 43,03 seconden. Haar doel, het behalen van een medaille, had ze bereikt.

Op de 80 meter ging de serie niet zoals ze gewend was, maar haar tijd was wel genoeg voor een plaats in de halve finale. In die halve finale kwam ze tot een tijd van 10,62 seconden, maar een paar honderdsten boven haar persoonlijk record. Helaas was het net niet snel genoeg voor een finaleplaats en ze eindigde in de eindstand op een negende plaats.

Jasmijn Bloemheuvel had een zwaar programma gekozen. Op zaterdag begon ze met de series voor de 300 meter Horden. De eerste van elke serie zou zeker doorgaan naar de finale en op het laatste rechte stuk had ze door, dat haar tegenstander voor haar problemen kreeg met de passages van de horden. Zelf bleef ze geconcentreerd lopen en de horden passeren en hierdoor won ze haar serie in een persoonlijk record van 46,93 seconden. Ongeveer 2 uur later stond ze aan de start van de 800 meter. Gezien haar persoonlijk record was ze ingedeeld in de laatste en daarom snelste serie. Helaas liep het niet zoals ze gewenst had. Gewend om de kop te pakken en een goede eerste ronde neer te zetten, bleef ze nu “opgesloten” in de groep. Ze kwam in het gedrang, viel nog bijna, kon haar ritme niet vinden en toen ook nog de eerste ronde veel langzamer ging dan normaal, kon ze niet meer versnellen toen dat aan kop wel gebeurde. Het uiteindelijke resultaat was een 12^e plaats, ongeveer 6 seconden boven haar persoonlijk record. Het was even treuren, maar ook meteen een goede les om volgende keer niet te angstig te zijn. Daarna volgde weer 2 uur wachten voor de finale van de 300 meter Horden. De vraag was natuurlijk of ze dat nog wel aan zou kunnen en of er heel misschien een podiumplaats in zou zitten. Dat laatste helaas niet, maar het werd uiteindelijke een 5^e plaats in 47,03 seconden, dus maar een fractie langzamer dan in de serie. Meer zat er ook niet in, want dan had ze ruim een halve seconde harder moeten lopen. Op zondag kwam ze nog uit op de 300 meter en op de 150 meter. De eerste afstand liep ze in 44,77 seconden en op de tweede afstand kwam ze nog tot 21,48 seconden.

Nimah Lommerse liep zowel de 80 meter als de 80 meter horden. Op het eerste onderdeel had ze zowel in de series als in de halve finale de derde tijd van het hele veld gelopen. Haar tijd van 10,39 seconden in de halve finale is ook de tweede beste tijd ooit gelopen door een C-meisje van AV De Spartaan. De verwachtingen voor de finale waren dan ook hoog gespannen. Het ging goed tot 60 meter, maar toen was de energie op. Uiteindelijk werd ze 6^e in die finale in 10,61 seconden. Een dag later was het ergste leed geleden en stond ze aan de start van de 80 meter Horden. Vlot kwam ze haar serie door in 12,62 seconden. In de halve finale ging ze met de snelste mee en in een prachtige tijd van 12,35 seconden plaatste zij zich vrij makkelijk voor de finale. Weer was het wachten en wachten, maar uiteindelijk mocht ze weer een finale lopen. Het ging iets langzamer, 12,42 seconden, en dit leverde haar de 7^e plaats op.

Op de 800 meter waren ook Phebe Goedhart en Suus Altorf ingeschreven. De wind was wel een beetje een spelbreker, zodat beiden niet in de buurt van hun persoonlijk record kwamen. In de totaaluitslag zaten ze wel allebei in de bovenste helft. Daarnaast had Phebe ook nog de 300 meter Horden gelopen en daar had ze haar persoonlijk record wel verbeterd naar 51,04 seconden.

Bij het kogelstoten en het discuswerpen was Roxy Ramars van de partij en bij het speerwerpen was dat Fleur Smeets. Roxy was het kortste terug van vakantie van ons allemaal, maar door de rust die dat bracht stootte ze wel voor het eerst over de 10 meter en dat deed ze nog tweemaal ook. Haar beste resultaat 10,10 meter was goed voor de 16^e plaats. Bij het discuswerpen bleef ze twee meter onder haar persoonlijk record steken. De komende tijd zal er weer meer getraind kunnen worden. In de competitiefinales zal ze er dan ook weer staan. Fleur moest op zondagochtend vroeg haar kwalificatie voor het speerwerpen doen en het ging niet helemaal naar wens. Na drie worpen was het over en kon ze weer naar huis. Gelukkig bleef ze toch nog een tijd om de andere atletes aan te moedigen.

De enige jongen die meedeed was Marnix Hettema. Pas een eerstejaars C-junior en normaal komen die in hun eerste jaar niet in aanmerking om deel te mogen nemen. Marnix had echter in de eerste seizoenshelft een goede tijd gelopen op de 100 meter Horden en als beloning was hij ingeschreven. Het was een gokje of hij een ronde verder zou komen. Zijn tijd in de serie viel iets tegen, maar het was precies voldoende om als 24^e door te gaan naar de halve finale. In die halve finale ging het al een stuk beter en met 15,51 seconden bleef hij maar 0,14 seconden boven zijn persoonlijk record. In de eindrangschikking kwam hij uit op een 19^e plaats. Nu hij weet hoe het is om bij de C-spelen mee te doen, is hij erop gebrand om volgend jaar veel hoger te eindigen.

Voor de meisjes is het volgende belangrijke evenement de competitiefinale op 8 september 2018 in Gorinchem. Ook daar zullen ze er weer staan.

John van der Zwet